İnsanoğlu yüzyıllardır bilginin kaynağı üzerinde düşünmüştür. Bilgimizin doğuştan, akıldan, sezgiden, duyu organlarından, günlük deneyimlerden ve deneylerden geldiğini savunan farklı ve bazen çelişkili bazen de tamamlayıcı görüşler vardır. Örneğin rasyonalist görüşe göre bilginin kaynağı akıldır. Bilgi akıldan kaynaklanır ve akıl yoluyla üretilir. Sezgisel görüş, bilim ve felsefe olmak üzere iki tür bilgiden bahseder.
Sezgicilere göre bilim zekanın, felsefe ise sezginin ürünüdür. Zekaya dayalı bilgi, gerçek hayatın bilgisi değildir. Bu görüşe göre gerçek hayatın bilgisi, sezgiye dayalı felsefi bilgidir.
Sezgiden gelen bilgiler değişmez gerçeklerdir. Önemli olan bu tür bilgilerdir.
Pragmatistlere göre bilgi, yaşanan hayatla ilgilidir. Bilginin konusu olan hakikat, pratikte yaşamsal ve faydalı olmalıdır. Günlük yaşamla ilgili ve faydası olmayan bilgi ve hakikat, ne bilgi ne de hakikat olarak kabul edilmemelidir. görgücü bakış, bilginin duyu organları yoluyla deneyimlerden ve deneyimlerden geldiğini kabul eder. Ampiristlere göre, Akıl, duyu organlarının bildiklerini görmezden gelemez.
